- skandować
- глаг.• скандировать* * *skandowa|ć\skandowaćny несов. скандировать;
● \skandowaćпе kroki размеренные шаги
* * *skandowany несов.сканди́ровать
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
● \skandowaćпе kroki размеренные шаги
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
skandować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, skandowaćduję, skandowaćduje, skandowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić, recytować coś dobitnie, dzieląc wyrazy na sylaby <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skandować — ndk IV, skandowaćduję, skandowaćdujesz, skandowaćduj, skandowaćował, skandowaćowany «recytować wiersz ze szczególnym uwzględnieniem jego rytmu; mówić, wymawiać powoli, rytmicznie, dobitnie, oddzielając sylabę od sylaby» Skandować wiersze… … Słownik języka polskiego
skandowanie — n I rzecz. od skandować … Słownik języka polskiego
czuć [poczuć] grunt pod nogami — {{/stl 13}}{{stl 7}} czuć się pewnie w jakiejś sytuacji, nie czuć się zagrożonym, ufać we własne możliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy kibice zaczęli skandować, drużyna poczuła grunt pod nogami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wznosić – wznieść okrzyk — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykrzykiwać, skandować coś (najczęściej jakieś hasło) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wznosić okrzyki radości. Indianie wznieśli okrzyk bojowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień